Bezpieczny w niebezpieczeństwie

Myślisz, że twój byt jest zabezpieczony

Myślisz, że jesteś bezpieczny z każdej strony

Nie wiesz, co cię czeka mimo bezpieczeństwa

Ryzykujesz balansując na linie, na krawędzi człowieczeństwa

Chcesz znaleźć zgubione swoje myśli

Szukasz siebie jak zaginionej korony

Złamany człowiek, nadajesz we wszystkie świata konty

Chcesz zrozumieć to, co uciekło ci gdzieś w czasie podróży

Przebijasz głową ścianę deszczu, brodzisz po szyje w tej burzy

I gdy znajdziesz promień nie chcesz by rozświetlił zbyt mocno ci drogę

Bo boisz się postawić ten krok, wysunąć do przodu nogę

Starasz się zatrzymać, lecz coś pcha cię do przodu

Boisz się konsekwencji, przyszłości i świata głodu

Nie, nie, nie, nie rozumiesz, co się z tobą dzieje

Radość roznosi w serce wbija nadzieję

Lecz Ty nie możesz nie pozwalasz sobie na te chwile

Radości, miłości, czułości, która się w tobie kryje

Pustka cię w głębi zaczyna wypełniać

Brakuje ci tego, co chce cię przepełniać

Myślisz, że kiedyś będziesz bardzo żałował

Że porzuciłeś szczęścia serca ciężar

I tylko smutek Cię teraz wypełnia 

Jestem popsuty, zniszczony przez uczucia

Co spalają mnie, dźgają sztylety w środek serca

Co powodują uczucie braku, tęsknoty smaku

Smaku zaginionego świata, twojego brata

I tylko ci siostra, smutek wielki pozostawiła

Co cię tym smutkiem otula jak noc otula, owija

Deszcz pada w mym sercu, burza szaleje

Nie wiem, co robić, czekam na słońce mając nadzieję

Gdy myślisz, że wszystko, co mogło ciebie spotkało

Znajduje się cudu tchnienie, co ci życie poprzewracało

I nic, co proste nie jest już proste

I nic, co jasne nie jest już jasne

Bo świat zmienił kolor, i oczy ci zakrył

Płomienie we mnie, dusze sam w sobie

I nie potrafię więcej zostawić tobie

Wybór, decyzję, układów fonię

Którą mnie karmisz i uspokajasz

W mym sercu karma, co ją wypełniasz

Ja się wypalam, na pustyni, w sercu, co go napełniasz.